افسردگی یک اختلال خلقی است که افراد زیادی را در جهان درگیر خود می کند. این بیماری با دوره های بلند
مدت احساس ناراحتی شدید همراه است.
اگر در گذشته افسردگی را تجربه کرده باشید احتمال بازگشت آن وجود دارد.
افسردگی معمولا با ترکیبی از درمان های دارویی و رواندرمانی مدیریت می شود.
بعضی از پژوهش ها نشان داده اند که کافئین می تواند فوایدی برای افراد افسرده داشته باشد.
در ادامه ی این مطلب به ارتباط افسردگی و قهوه می پردازیم.
انجمن ملی قهوه آمریکا در گزارشی اعلام کرده تنها یک‌سوم از نوشندگان قهوه احتمالا به افسردگی دچار
می‌شوند.
این استاد نورولوژی دانشگاه پزشکی هاروارد می‌گوید: «شواهد نشان می‌دهد احتمال ابتلای نوشندگان قهوه به
افسردگی به‌‌طرز قابل‌توجهی کمتر از آن‌هایی‌ست که اصلا قهوه نمی‌خورند.»
او ادامه می‌دهد: «تاثیرات مثبت قهوه بر سلامت روان، احتمالا به خواص ضدالتهاب و آنتی اکسیدان آن مرتبط
است. همان‌گونه که ریسک ابتلا به بیماری‌هایی چون انواع خاص سرطان و بیماری‌های مزمن نیز به‌خاطر
همین ویژگی‌های قهوه است.»
این مقاله در عین حال توضیح می‌دهد که مطالعه‌ی دلایل اثرگذاری قهوه بر کاهش احتمال ابتلا به افسردگی
و خودکشی، با موانع زیادی مواجه است. از جمله‌ی این موانع می‌توان به طبقه‌بندی نادرست علائم بیماری،
پیچیدگی اختلال‌های متعدد ناشی از افسردگی و نیز وراثت‌پذیری ژنتیکی اشاره کرد. مقاله این پرسش را
مطرح می‌کند که: «چه میزان از ریسک ابتلا به افسردگی به ژنتیک و وراثت مرتبط است؟»
این مقاله بر اساس چهار پژوهش استوار است که در آنها ارتباط بین مصرف قهوه و ابتلا به افسردگی مورد
مطالعه قرار گرفته است. یکی از این پژوهش‌ها در سال ۲۰۱۶ و بر روی ۳۰۰هزار بیمار انجام شده که ۸هزار
نفر از آنها به افسردگی مبتلا بوده‌اند.
نتایج دو پژوهش دیگر که در اسپانیا و کره‌ی جنوبی انجام شده نیز در این مقاله مطرح شده است. پژوهشی که
در کره‌ی جنوبی انجام شد، نشان داد احتمال ابتلا به افسردگی در افرادی که روزی دست‌کم دو فنجان قهوه
می‌نوشند، ۳۲٪ کمتر است.
مطالعه‌ی اسپانیا نیز نشان داد آن‌هایی که روزانه حداقل چهار فنجان قهوه می‌نوشند، به احتمال ۲۰٪ کمتر در
معرض ابتلا به افسردگی شدید هستند.
آیا کافئین می تواند افسردگی را درمان کند؟
در یک پژوهش در مورد ارتباط مصرف کافئین و افسردگی، مصرف کافئین، ریسک ابتلا به این بیماری را
کاهش می داد.
پژوهش دیگری همین ارتباط را بین مصرف قهوه و افسردگی نشان داد.گرچه دیگر مواد غذایی و نوشیدنی
حاوی قهوه در این پژوهش بررسی نشده بود.
بعضی از این پژوهش ها پیشنهاد می دهند ماده ای در قهوه و نه کافئین وجود دارد که به بهبود افسردگی
کمک می کند.
یک پژوهش 10 ساله، نشان داد مصرف قهوه ی کافئین دار، با ریسک خودکشی پایین تر ارتباط دارد.
تاثیرات مصرف قهوه
محققان چینی گمان می کنند که قهوه ممکن است به خاطرترکیب خاص آنتی اکسیدان هایش-که
شامل :
موادشیمیایی همچون اسیدکلروژنیک، اسیدنیکوتین، تیریگونلین، اسیدکینولینیک.
اسیدتانیک، اسیدپیروکولیک است- به کاهش این نوع تحریک کمک کند.
فرضیه ی دیگر این است که تاثیرات ضد افسرد گی قهوه کافئین دار نتیجه ی مستقیم کافئین است.
کافئین محرکی است که می تواند بیداری و انگیزه را افزایش دهد.
وقتی که پس از یک خواب خوب شبانه بیدار و هشیار هستیم، مقدار کمی ادنوسین در سیستم اعصاب
مرکزی وجود دارد.
در طول ساعت ها بی خوابی، ادنوسین به آرامی انباشته می شود.
ادنوسین گیرنده های ادنوسین را فعال می کند، که باعث گیجی و کمبود تحرک و انگیزه می شوند.
مکانیسم تاثیر قهوه در افسردگی
مانند ادنوسین، کافئین نیز به گیرنده های ادنوسین در سیستم اعصاب مرکزی می چسبد، اما برخلاف ادنوسین،
کافئین گیرنده ها را فعال نمی کند.
درعوض آنها را مسدود می کند، تا از پاسخ نرمال سلولی آنها که باعث کمبود انرژی و انگیزه می شود
جلوگیری کند.
این پاسخ توجیه می کند که چرا مصرف قهوه می تواند به ما کمک کند تا در کوتاه مدت بیدار و هشیار
بمانیم.
هرچند که به خودی خود اینکه قهوه چگونه می تواند به کاهش افسردگی در بلند کمک کند را توجیه نمی
کند.
یکی از ساز و کار هایی که محققان چینی پیشنهاد دادند این است .
که قهوه به ساختن موثر تر دوپامین، ماده شیمیایی محرک اصلی مغز کمک می کند.
کافئین با چسبیدن به گیرنده های ادنوسین، مقدار دوپامینی را افزایش می دهد.
که به گیرنده های دوپامین در جسم مخطط می چسبد- قسمتی از قشر پیش پیشانی که تصمیم گرفتن.
، انگیزه و ادراکِ پاداش را در میان بسیاری چیز های دیگر هماهنگ می کند.
دو ویژگی خاص افسردگی فقدان لذت (ناتوانی در حس کردن شادی) و کمبود انگیره است.
اگر قهوه به افزایش انگیزه و توانایی حس کردن شادی با مسدود کردن گیرنده های ادنوسین، کمک
می کند.
این ممکن است تاثیر بلند مدت قهوه روی اختلال افسردگی را توجیه کند.
